In 2015 schreef Esther Somers van het platformDSE de tekst voor dit thema.
Onderwijs, op elk niveau, speelt een cruciale rol bij het bereiken van een duurzame toekomst. Wat wordt onderwezen vormt de geest van volgende generaties en daarmee onze samenleving. Met het oog op een duurzame toekomst pleiten wij voor een vernieuwing van het economieonderwijs.
De afgelopen decennia is het curriculum op economische faculteiten enorm uitgekleed. De neoklassieke theorie domineert de economische wetenschap. Alternatieve theorieën worden niet serieus behandeld. Het verdwijnen van het wetenschappelijke debat tussen verschillende economische theorieën leidt tot kwaliteitsverlies, waardoor het wetenschappelijke karakter van de economie op het spel komt te staan.
Het gebrek aan intellectuele diversiteit heeft niet alleen gevolgen voor de kwaliteit van de wetenschap, maar beperkt ook ons vermogen om oplossingen te vinden voor de uitdagingen van de 21e eeuw, zoals de instabiliteit van het financiële systeem, de toenemende ongelijkheid, de ecologische crisis en opwarming van de aarde. De wereld staat voor gigantische uitdagingen. Overal ter wereld roepen economiestudenten op om de kloof tussen vragen waarvan het publiek verwacht dat economen die beantwoorden (met inbegrip van de vragen die leerlingen inbrengen in klaslokalen) en de vaak daaraan niet-verwante smalle inhoud van het huidige curriculum, te overbruggen. Ze pleiten voor meer diversiteit in het curriculum omdat ze beseffen dat voor het oplossen van de huidige financiële en ecologische crisis nieuwe inzichten vereist zijn.
Noodzaak van historisch perspectief
Het gebrek aan ideologische tegenstellingen, en de dominantie van het huidige marktdenken, wekt de indruk dat er maar één ‘juiste’ economische theorie bestaat. Iedereen met een beetje historisch besef weet dat dit zeer onwaarschijnlijk is. Nu al denken velen heel anders over economie. Dit dwingt ons tot relativering van de huidige neoklassieke theorie, en benadrukt de noodzaak om in het curriculum meer aandacht te besteden aan de ontwikkeling van het economisch gedachtegoed door de eeuwen heen.
De neoklassieke economie presenteert zichzelf graag als objectieve waardenvrije wetenschap. Andere economische theorieën worden weggezet als normatief en niet wetenschappelijk. In werkelijkheid berust elke wetenschappelijke theorie op vooronderstellingen gebaseerd op mensenbeelden. Een economische paradigma wat als zodanig niet herkent wordt is gevaarlijk. Waarden blijven impliciet en worden niet verantwoord in het maatschappelijke debat. Economen verschuilen zich achter wiskundige modellen en zijn niet bereid tot het stellen van fundamenteel ethische vragen zoals: hoe ziet een economie eruit die streeft naar een menswaardig bestaan voor iedereen, nu en later? Daar kan verandering in komen door meer aandacht voor ethiek in het economieonderwijs.
Economie in dienst van samenleving
Volgens de filosoof Sedlácek is de huidige neoklassieke economie in tegenstelling tot haar waardevrije claim ‘omgekeerd normatief’. Dat wil zeggen dat wij niet onze waarden inbrengen in de economie, maar dat de economie ons haar waarden oplegt. De economie kolonialiseert de leefsfeer. Zorg en onderwijs worden onderworpen aan economisch rendement. Universiteiten worden gezien als een instelling waar studenten worden opgeleid voor de arbeidsmarkt, studierendement wordt aldoor gemeten. Maar onafhankelijke wetenschap leidt niet op tot een goed betaalde baan in de Londense city, maar tot een nieuwe Einstein van de economie. Tot vrije en onafhankelijke denkers, die niet bang zijn om verantwoordelijkheid te dragen voor de samenleving en een duurzame toekomst.
De wereld wordt steeds complexer. De uitdagingen waarvoor wij staan zijn niet economisch, sociologisch, juridisch of filosofisch. Ze zijn het allemaal tegelijk. Vanuit de wil de samenleving te begrijpen en oplossingen te vinden voor complexe maatschappelijke problemen moeten we de grenzen tussen disciplines en vakken openbreken, en ook die tussen “vakmensen” en stakehoulders. De econoom van de toekomst is breed georiënteerd. Hij voert het gesprek met andere disciplines en betrokken “leken”.
In het voorgezet onderwijs zou deze multidisciplinaire benadering tot uitdrukking kunnen komen in een nieuw vak als Ecosofie, waarin economie, ecologie en filosofie in hun onderlinge verwevenheid worden bestudeerd.
Lancering in 2015
In 2012 is het Platform Duurzame en Solidaire Economie gestart met het schrijven van een 10-punten plan. De dwang om economisch alsmaar te groeien, een beperkt begrip van wat echte welvaart is; het zijn dezelfde krachten die achter de aanhoudende economische, sociale en ecologische problemen schuilgaan. Door die verwevenheid kunnen die problemen alleen in samenhang met elkaar worden aangepakt. Zo kan een ontspannen samenleving niet worden bereikt zonder herverdeling van werk en dat is alleen mogelijk als belasting verschuift: minder op arbeid, meer op vervuiling, gebruik van grondstoffen, winst en vermogen. Daardoor wordt de energietransitie vanzelf aantrekkelijker en komt ook de circulaire economie in zicht. Alleen als de economie weer in balans is met de Aarde, dienstbaar wordt aan de samenleving en de ongelijkheid afneemt, kan vertrouwen het winnen van de angst voor verandering.